Jak podsumować swój rok (albo życie) z czułością – ćwiczenie w 3 krokach

W piątek skończyłam 43 lata. Lubię celebrować urodziny – to dla mnie moment, w którym patrzę wstecz i naprzód. Dobra okazja, by podsumować rok. Kalibruję wtedy kierunek. Zastanawiam się, dokąd chcę dalej iść, korzystając z tego, co przynosi życie – i godząc się z tym, czego nie przynosi, albo gdy przynosi coś trudnego.

Od kilku lat towarzyszy mi w tym bardzo proste, ale poruszające ćwiczenie, które pomaga mi spojrzeć na siebie z czułością i jasnością: świętowanie, opłakiwanie, obszary rozwoju. Sięgam po nie nie tylko przy okazji urodzin – używam go także przy końcu ważnych projektów, relacji, rozmów. Pomaga mi zobaczyć, gdzie jestem i co dalej.

Pokażę Ci, jak to może wyglądać w praktyce – może też z niego skorzystasz.

---

Co świętuję?

• Pierwszy kurs online. Duży projekt, masa nauki i satysfakcji. Cenne doświadczenie i dowód na to, że mogę, umiem, potrafię.
• Odwagę do operacji, którą odkładałam od lat. Trudna decyzja, ale z ogromnym wpływem na jakość mojego życia. Lepiej śpię, lepiej oddycham.
• Rozwój moich dzieci. Więcej samodzielności u nich = więcej przestrzeni i lekkości u mnie.
• Bliskie relacje. Karmiące, wspierające, rozwijające. Wspólne działania i momenty, które jeszcze niedawno wydawały się niemożliwe lub poza zasięgiem.

---

Co opłakuję?

• Zmęczenie, które wracało częściej, niż bym chciała.
• Ciało, które domaga się więcej uwagi. Mniej siły, więcej bólu. Potrzebuję bardziej o nie dbać. Odzywają się lata.
• Rozstanie zawodowe, które przeszło inaczej niż sobie wyobrażałam. Z niedomknięciem, z historiami, które zostały we mnie, których nie mogę skonfrontować.
• Wolniejszy rozwój mojego biznesu. Nie tak dynamicznie, jak planowałam – ale wciąż idę dalej.

---

Co widzę w obszarach rozwoju?

Osobiście:

• Dbanie o relacje przez regularne spotkania i obecność – także ze sobą samą.
• Troska o ciało – fizjoterapia, masaż, ruch jako prezent, nie obowiązek.
• Powrót do medytacji – krótko, wieczorem, z prowadzeniem.
• Więcej książek i podcastów – dla świeżych idei i karmienia głowy.

Zawodowo:

• Bycie blisko osób, które korzystają z mojej pracy – słuchanie ich i odpowiadanie na realne potrzeby.
• Odważanie się na nowe – pod warunkiem, że mam zasoby i o nie dbam.

---

Spróbuj

Jeśli masz ochotę, sięgnij po ten prosty schemat:

• Co chcesz świętować?
• Co warto opłakać?
• Co widzisz jako obszar rozwoju?

Nie musisz pisać dużo. Wystarczy kilka punktów. Czasem jedno zdanie. Czasem jedno słowo. To może być dobry krok do bycia bliżej siebie – i podejmowania decyzji z miejsca większej jasności.

---